Katı atık sorununu çözüm için önce kafalarda birliktelik sağlanmalı...

Günlük ortalama 450 ton katı atığın çıktığı bölgede yaklaşık 6 yıldır, atıkların enerjiye dönüştürüleceği ve bu sayede çevreye zarar vermeden bertaraf edileceği konuşuldu.

Fakat şimdiye kadar her hangi bir çalışmaya ortaya konamadı ve tehlikeli nitelikteki atıklar, bölgede bulunan belli bir alanda toplanmaya devam etti.
Bir dönem Kula’da bulunan ve tehlikeli atıkları bertaraf eden bir şirketle anlaşılması gündeme gelse de bu işin nakliye bazında ağır maliyetleri nedeniyle bu düşünceden de vazgeçildi.

Şu ana kadar bölgede açılan metan çukurlarıyla idare eden bölge, geçtiğimiz hafta yaşanan yoğun patlamayla bu sorunla bir kez daha yüzleşmiş oldu. Daha önce bu konuyu haberleştirmiştik ve sorunun üstüne gidilmesi gerektiğini, aksi halde büyük felekatlerin ortaya çıkacağını dile getirmişti. Neyse ki bu sefer can kaybı olmadı... 

Sanayiden ve evden çıkan atıklar, sadece belli bir bölgenin değil tüm insanlığın ortak sorunlarının başında geliyor. Apartmanlarda, "KAPI ÖNÜNE ÇÖP BIRAKMAK YASAKTIR", sokakta ise "BURAYA ÇÖP DÖKEN EŞŞEKTİR" veya "BURAYA ÇÖP DÖKENİN...." uyarıları görüyoruz. Ya da her evde mutlaka çöpü niye dökmedin kavgaları yaşanıyor... 

Her gün kamyon kamyon çöpün toplandığı kentlerde deponi alanları kuruluyor. Şu andaki deponi alanları da mevcut atıkları alıp presleyip ve yer altına depolama üzerine faaliyet gösteriyor.

Sanayicinin çöpü ile yerel yönetimlerin topladığı çöp aynı içerikte olmadığı için kimyalar birbirini tutmuyor ve bu noktada ortak bir çalışma ortaya konamıyor. 

Fakat dünya geneline bakıldığında model alınabilecek ve maliyeti biraz yüksek olduğu için uygulanmasına cesaret edilemeyen yığınla sistem mevcut.
En bilineni de çöplerin yakılıp buhara ve bu sayede de ısı ve elektrik enerjisine dönüştürmeye dayalı olanı… Hatta bu sistem sayesinde, bugün herkesin başından atmaya istediği atıklar, maddi anlamda da bir değer kazanıyor. Uşak veya diğer illerde bunu gerçekleştirmek mümkün…
Fakat önce kafalarda birlikteliğin sağlanması lazım. Yani yerel yönetim ve OSB’ler ortak bir proje geliştirerek bu işi çözmeliler. Sadece bir bölgenin veya belediyenin topa girmesi, maddi anlamda güç…

Şu anda vatandaş katı atık bertaraf ücretini her ay düzenli olarak ödüyor. Belediyeler, çöp toplamak için ihaleler yapıyor ve bunun için çok ciddi bedeller veriyor. Ödenen bu paralar, ister istemez vatandaşın cebine yansıyor...   

OSB’ler ellerindeki mevcut atıklardan nasıl kurtulurumun derdinde. Çünkü onlar da bu iş için gerek personel ve gerekse ekipman noktasında masraflar yapıyor. Bildiğim kadarıyla Avrupa Birliği ve diğer hibe kurumları, yerel yönetimler ve üretim yapan bölgelerin ortak geliştirdiği projelere ciddi mali fonlar sağlıyor.

BU KONUDA UŞAK BİR MODEL OLABİLİR

Yerel yönetim ve 2 OSB ortak bir projede yer alıp, atıkların toplanmasını ve bertaraf edilerek enerjiye dönüştürülmesini sağlayan bir tesis kurabilirler. Hatta bu işi üstlenecek firma hem sanayicinin hem de kentin çöpünü kendisi toplayabilir. Belki ilk anda ciddi bir maliyet ortaya çıkar ama uzun vadede hem kurumlar hem de vatandaş karlı çıkar…

ALİ ARASLI